Η άσκηση το απόγευμα ή το βράδυ μπορεί να είναι καλύτερη για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα από το να ασκείται κάποιος κατά τη διάρκεια...
της ημέρας, σύμφωνα με έρευνα. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia διαπίστωσε ότι η άσκηση από το μεσημέρι έως τα μεσάνυχτα μπορεί να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη έως και κατά ένα τέταρτο.
Η άσκηση το απόγευμα ή το βράδυ μπορεί να είναι καλύτερη για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα από το να ασκείται κάποιος κατά τη διάρκεια της ημέρας, σύμφωνα με έρευνα.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia διαπίστωσε ότι η άσκηση από το μεσημέρι έως τα μεσάνυχτα μπορεί να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη έως και κατά ένα τέταρτο.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη (ινσουλινοαντίσταση) είναι όταν τα κύτταρα στους μύες, το λίπος και το συκώτι αγωνίζονται να ανταποκριθούν στην ινσουλίνη και δεν μπορούν εύκολα να πάρουν γλυκόζη από το αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη για να βοηθήσει τη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα.
Η γλυκόζη παραμένει στα υγιή επίπεδα όσο το πάγκρεας μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να υπερνικήσει την αδύναμη απόκριση των κυττάρων, αλλά μερικές φορές τα επίπεδα γλυκόζης αυξάνονται πολύ υψηλά και το σάκχαρο παραμένει στην κυκλοφορία του αίματος.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη (το στάδιο πριν από τη διάγνωση του διαβήτη) ή σε διαβήτη.
Η νέα μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον Δρ Γερόεν φαν ντερ Βέλντε και τους συνεργάτες του στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Λέιντεν στην Ολλανδία.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση συνδέεται με καλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Η ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη Ολλανδικής Επιδημιολογίας της Παχυσαρκίας (NEO), η οποία περιελάμβανε 6.671 άτομα, άνδρες και γυναίκες ηλικίας 45 και 65 ετών με Δείκτη Μάζας Σώματος 27 ή περισσότερο (κατατάσσοντάς τους στην κατηγορία υπέρβαρων ή παχύσαρκων).
Όσοι συμμετείχαν υποβλήθηκαν σε φυσική εξέταση κατά την οποία λήφθηκαν δείγματα αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα όταν οι άνθρωποι ήταν νηστικοί και μετά το φαγητό.
Οι άνθρωποι ρωτήθηκαν επίσης για τον τρόπο ζωής τους και μερικοί επιλέχθηκαν τυχαία για να μετρηθεί η περιεκτικότητα σε λίπος του ήπατος χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες.
Σε μια τυχαία ομάδα 955 ατόμων δόθηκε επίσης ένα συνδυασμένο επιταχυνσιόμετρο και συσκευή παρακολούθησης καρδιακών παλμών για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες και νύχτες για να παρακολουθούν τα επίπεδα κίνησης και δραστηριότητας.
Περίπου 775 άτομα με πλήρη δεδομένα συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο χρόνος για μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα μείωσε την περιεκτικότητα σε λίπος στο ήπαρ και επίσης μείωσε την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η άσκηση το απόγευμα ή το βράδυ συνδέθηκε με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, κατά 18% και 25% αντίστοιχα.
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην αντίσταση στην ινσουλίνη μεταξύ της πρωινής δραστηριότητας και της δραστηριότητας που κατανεμήθηκε ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια της ημέρας, διαπίστωσε η μελέτη.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η ώρα της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας σχετίζεται με τις ευεργετικές επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στην ευαισθησία στην ινουλίνη. Περαιτέρω μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν εάν η ώρα έχει πράγματι σημασία για την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2».
Η άσκηση το απόγευμα ή το βράδυ μπορεί να είναι καλύτερη για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα από το να ασκείται κάποιος κατά τη διάρκεια της ημέρας, σύμφωνα με έρευνα.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia διαπίστωσε ότι η άσκηση από το μεσημέρι έως τα μεσάνυχτα μπορεί να μειώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη έως και κατά ένα τέταρτο.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη (ινσουλινοαντίσταση) είναι όταν τα κύτταρα στους μύες, το λίπος και το συκώτι αγωνίζονται να ανταποκριθούν στην ινσουλίνη και δεν μπορούν εύκολα να πάρουν γλυκόζη από το αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη για να βοηθήσει τη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα.
Η γλυκόζη παραμένει στα υγιή επίπεδα όσο το πάγκρεας μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να υπερνικήσει την αδύναμη απόκριση των κυττάρων, αλλά μερικές φορές τα επίπεδα γλυκόζης αυξάνονται πολύ υψηλά και το σάκχαρο παραμένει στην κυκλοφορία του αίματος.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη (το στάδιο πριν από τη διάγνωση του διαβήτη) ή σε διαβήτη.
Η νέα μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον Δρ Γερόεν φαν ντερ Βέλντε και τους συνεργάτες του στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Λέιντεν στην Ολλανδία.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση συνδέεται με καλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Η ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη Ολλανδικής Επιδημιολογίας της Παχυσαρκίας (NEO), η οποία περιελάμβανε 6.671 άτομα, άνδρες και γυναίκες ηλικίας 45 και 65 ετών με Δείκτη Μάζας Σώματος 27 ή περισσότερο (κατατάσσοντάς τους στην κατηγορία υπέρβαρων ή παχύσαρκων).
Όσοι συμμετείχαν υποβλήθηκαν σε φυσική εξέταση κατά την οποία λήφθηκαν δείγματα αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα όταν οι άνθρωποι ήταν νηστικοί και μετά το φαγητό.
Οι άνθρωποι ρωτήθηκαν επίσης για τον τρόπο ζωής τους και μερικοί επιλέχθηκαν τυχαία για να μετρηθεί η περιεκτικότητα σε λίπος του ήπατος χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες.
Σε μια τυχαία ομάδα 955 ατόμων δόθηκε επίσης ένα συνδυασμένο επιταχυνσιόμετρο και συσκευή παρακολούθησης καρδιακών παλμών για τέσσερις συνεχόμενες ημέρες και νύχτες για να παρακολουθούν τα επίπεδα κίνησης και δραστηριότητας.
Περίπου 775 άτομα με πλήρη δεδομένα συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο χρόνος για μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα μείωσε την περιεκτικότητα σε λίπος στο ήπαρ και επίσης μείωσε την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η άσκηση το απόγευμα ή το βράδυ συνδέθηκε με μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, κατά 18% και 25% αντίστοιχα.
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην αντίσταση στην ινσουλίνη μεταξύ της πρωινής δραστηριότητας και της δραστηριότητας που κατανεμήθηκε ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια της ημέρας, διαπίστωσε η μελέτη.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η ώρα της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας σχετίζεται με τις ευεργετικές επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στην ευαισθησία στην ινουλίνη. Περαιτέρω μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν εάν η ώρα έχει πράγματι σημασία για την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2».
Πηγή: Bloomberg
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου