100 Χρόνια Ελληνική Δισκογραφία, Κυριακή 9/3 (21:00, ΕΡΤ1) – Η αγαπημένη Χάρις Αλεξίου, με σύμμαχο το πολύτιμο αρχείο της ΕΡΤ...
μας ταξιδεύει στα πρώτα 40 χρόνια της ελληνικής δισκογραφίας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι την Κατοχή.
Στην αυγή του 20ου αιώνα η εποχή του φωνόγραφου ανατέλλει. Τα πρώτα κινητά συνεργεία ηχοληψίας των μεγάλων ξένων δισκογραφικών εταιρειών ταξιδεύουν στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και τα άλλα μεγάλα λιμάνια της Ανατολής καταγράφοντας κυρίως ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια και μουσικές.
Την ίδια περίοδο στην Αμερική η κορύφωση του μεταναστευτικού κύματος οδηγεί σε άνθηση της ελληνόφωνης δισκογραφίας.
Στον ελλαδικό χώρο η δεκαετία του ’20 σημαδεύεται ανεξίτηλα από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σπουδαίοι μαέστροι, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές από τη Μικρά Ασία φτάνουν ξεριζωμένοι στην Ελλάδα συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση του μουσικού και δισκογραφικού τοπίου.
Δίπλα στο ελαφρό τραγούδι με τα βαλς, τα τανγκό και τις καντάδες έρχεται τώρα το σμυρνέικο τραγούδι να μπολιάσει με τους σκοπούς του την εγχώρια δισκογραφία, που κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα με την ίδρυση των πρώτων παραρτημάτων των ξένων δισκογραφικών εταιρειών στην Ελλάδα. Η Odeon – Parlophone και η Columbia – His Masters Voice είναι οι δύο μεγάλες ανταγωνίστριες εταιρείες.
Η δεκαετία του ’30 φέρνει μαζί της την ανέγερση του εργοστασίου της Columbia, του πρώτου εργοστασίου παραγωγής δίσκων στην Ελλάδα, αλλά και το πειραιώτικο ρεμπέτικο, τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά με την αυστηρή λογοκρισία και φυσικά το ραδιόφωνο, έναν ανέλπιστο σύμμαχο για την νεαρή ακόμα ελληνική δισκογραφία.
Η δισκογραφία πρωταγωνιστεί και στο ηρωικό έπος του ’40 με πλήθος δίσκων με πατριωτικά και σατιρικά τραγούδια. Όλα αυτά όμως μέχρι την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, οπότε και το εργοστάσιο της Columbia κλείνει για να γίνει βάση τεχνικής υποστήριξης κινητήρων αεροσκαφών και αρμάτων μάχης. Η δισκογραφία σιγεί.
Στην αυγή του 20ου αιώνα η εποχή του φωνόγραφου ανατέλλει. Τα πρώτα κινητά συνεργεία ηχοληψίας των μεγάλων ξένων δισκογραφικών εταιρειών ταξιδεύουν στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και τα άλλα μεγάλα λιμάνια της Ανατολής καταγράφοντας κυρίως ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια και μουσικές.
Την ίδια περίοδο στην Αμερική η κορύφωση του μεταναστευτικού κύματος οδηγεί σε άνθηση της ελληνόφωνης δισκογραφίας.
Στον ελλαδικό χώρο η δεκαετία του ’20 σημαδεύεται ανεξίτηλα από την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σπουδαίοι μαέστροι, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές από τη Μικρά Ασία φτάνουν ξεριζωμένοι στην Ελλάδα συμβάλλοντας καθοριστικά στη διαμόρφωση του μουσικού και δισκογραφικού τοπίου.
Δίπλα στο ελαφρό τραγούδι με τα βαλς, τα τανγκό και τις καντάδες έρχεται τώρα το σμυρνέικο τραγούδι να μπολιάσει με τους σκοπούς του την εγχώρια δισκογραφία, που κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα με την ίδρυση των πρώτων παραρτημάτων των ξένων δισκογραφικών εταιρειών στην Ελλάδα. Η Odeon – Parlophone και η Columbia – His Masters Voice είναι οι δύο μεγάλες ανταγωνίστριες εταιρείες.
Η δεκαετία του ’30 φέρνει μαζί της την ανέγερση του εργοστασίου της Columbia, του πρώτου εργοστασίου παραγωγής δίσκων στην Ελλάδα, αλλά και το πειραιώτικο ρεμπέτικο, τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά με την αυστηρή λογοκρισία και φυσικά το ραδιόφωνο, έναν ανέλπιστο σύμμαχο για την νεαρή ακόμα ελληνική δισκογραφία.
Η δισκογραφία πρωταγωνιστεί και στο ηρωικό έπος του ’40 με πλήθος δίσκων με πατριωτικά και σατιρικά τραγούδια. Όλα αυτά όμως μέχρι την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, οπότε και το εργοστάσιο της Columbia κλείνει για να γίνει βάση τεχνικής υποστήριξης κινητήρων αεροσκαφών και αρμάτων μάχης. Η δισκογραφία σιγεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου