Δύσκολο το ξεκίνημα της 2ης εβδομάδας του Φλεβάρη για τον κόσμο του Ελληνικού Μηχανοκίνητου Αθλητισμού. Η είδηση ξημερώματα...
Δευτέρας (6/2) για τον αιφνίδιο θάνατο της Ελένης Κοσιώρη – Φερτάκη, σκοτείνιασε τον ουρανό πάνω από τα ταραγμένα νερά των αγώνων αυτοκινήτου.
Η Ελένη Κοσιώρη – Φερτάκη (σύζυγος του αποθανόντα το 1995 κορυφαίου Έλληνα συνοδηγού Κώστα Φερτάκη) ήταν κάτι περισσότερο από ένας ακούραστος «εργάτης» των αγώνων αυτοκινήτου εδώ και δεκαετίες. Ήταν μια από τις αφανείς προσωπικότητες του WRC, καθώς είχε για δεκαετίες τον ρόλο της Γενικής Γραμματέως του Ράλλυ Ακρόπολις. Διαδέχθηκε την επίσης θανούσα Πέγκυ Τρικάκου – Καμπέρου και έμεινε ακλόνητη σε αυτή τη δύσκολη νευραλγική θέση του εθνικού μας αγώνα από τις ημέρες δόξας της ΕΛΠΑ μέχρι και την «ανάσταση» του Ακρόπολις μέσω της Motorsport του Υφυπουργείου Αθλητισμού.
Συνεργάστηκε με πολύ μεγάλους και έμπειρους του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού όπως οι Αλ. Δαρδούφας, Κώστας Γλωσσώτης, Αλέξανδρος Μανιατόπουλος, κ.ά. και δεν έπαψε στιγμή να δίνει το είναι της για το Ράλλυ Ακρόπολις, όντας τα τελευταία χρόνια ο βασικός πυλώνας στήριξης της Ανίτας Πασαλή που είναι η αλυτάρχης του διάσημου αγώνα.
Η Ελένη Κοσιώρη – Φερτάκη (σύζυγος του αποθανόντα το 1995 κορυφαίου Έλληνα συνοδηγού Κώστα Φερτάκη) ήταν κάτι περισσότερο από ένας ακούραστος «εργάτης» των αγώνων αυτοκινήτου εδώ και δεκαετίες. Ήταν μια από τις αφανείς προσωπικότητες του WRC, καθώς είχε για δεκαετίες τον ρόλο της Γενικής Γραμματέως του Ράλλυ Ακρόπολις. Διαδέχθηκε την επίσης θανούσα Πέγκυ Τρικάκου – Καμπέρου και έμεινε ακλόνητη σε αυτή τη δύσκολη νευραλγική θέση του εθνικού μας αγώνα από τις ημέρες δόξας της ΕΛΠΑ μέχρι και την «ανάσταση» του Ακρόπολις μέσω της Motorsport του Υφυπουργείου Αθλητισμού.
Συνεργάστηκε με πολύ μεγάλους και έμπειρους του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού όπως οι Αλ. Δαρδούφας, Κώστας Γλωσσώτης, Αλέξανδρος Μανιατόπουλος, κ.ά. και δεν έπαψε στιγμή να δίνει το είναι της για το Ράλλυ Ακρόπολις, όντας τα τελευταία χρόνια ο βασικός πυλώνας στήριξης της Ανίτας Πασαλή που είναι η αλυτάρχης του διάσημου αγώνα.
Γεννημένη το 1953, πολύγλωσση, τυπική όσο κανείς, αλλά συγχρόνως συναισθηματική και έτοιμη να βοηθήσει όποιον κατάφερνε να σπάσει το αρχικό της «Όχι», η Ελένη ήταν πασίγνωστη και σεβαστή σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες που συμμετείχαν στον αγώνα, χωρίς όμως να χαρίζεται σε κανένα. Ακάματη, εργασιομανής και «σκυλί μοναχό» στην προάσπιση των κανονισμών, δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί της και εγγυάτο την ομαλότητα πολλών διαδικασιών ανεξαρτήτως συνεργατών. Αυτά τα χαρακτηριστικά της έδωσαν κύρος στο ρόλο που υπηρετούσε και απέσπασαν την εκτίμηση τόσο της πλευράς των αγωνιζομένων, όσο και της Διεθνιούς Ομοσπονδίας (FIA).
Στο πρόσφατο Ράλλυ Ακρόπολις ήταν η μοναδική φορά που έχοντας εκπαιδεύσει την αντικαταστάτη της δεν ήταν στην πρώτη γραμμή της «μάχης» έχοντας μικροπροβλήματα υγείας που τελικά – ίσως – έπαιξαν ρόλο στο πρόωρο τέλος της, που αφήνει μεγάλο λειτουργικό και συναισθηματικό κενό στον χώρο των αγώνων αυτοκινήτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου