Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2024

Φράσεις του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον Θεό που μας εμπνέουν



Ο σπουδαίος Νίκος Καζαντζάκης είναι ο έλληνας λογοτέχνης που έχει μεταφραστεί περισσότερο από κάθε άλλον παγκοσμίως. Αναγνωρισμένος και...

 σεβαστός απ' όλους, άφησε τη σφραγίδα του στα ελληνικά γράμματα αλλά και στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Συγγραφέας, ποιητής, φιλόσοφος, πολιτικός αλλά και δημοσιογράφος, μα πάνω απ' όλα σκεπτόμενος άνθρωπος, ο μορφωμένος και ταλαντούχους Καζαντζάκης με ό,τι καταπιανόταν το έκανε να δείχνει τόσο απλό και κατανοητό. Φράσεις του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον Θεό θα μας εμπνέουν για πάντα!

Τα πρώτα χρόνια του Νίκου Καζαντζάκη

                     Η ζωή του Νίκου Καζαντζάκη από την Κρήτη μέχρι την παγκόσμια καταξίωση

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 3 Μαρτίου του 1883, με το νησί ν' αποτελεί, ακόμη, μέρος της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας. Οι επαναστάσεις των Κρητικών τα χρόνια που ακολούθησαν, δημιούργησαν τις συνθήκες ζωής για την οικογένεια του Μιχάλη Καζαντζάκη, τον πατέρα του Νίκου. Ο μικρός Νίκος βρέθηκε στην Νάξο και αργότερα στην Αθήνα σπουδάζοντας αρχικά τη γαλλική γλώσσα και εν συνεχεία Νομικά. Τα πρώτα του λογοτεχνικά κείμενα τα έγραψε πριν το πτυχίο του, το 1906. Μάλιστα, ένα από αυτά, το δράμα «Ξημερώνει» βραβεύεται και παίζεται στην Αθήνα. Ο άγνωστος, έως τότε, Καζαντζάκης αρχίζει να γίνεται γνωστός!

Ένα χρόνο αργότερα, ταξιδεύει στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές. Εκεί γνωρίζει σημαντικούς ανθρώπους και διευρύνει τον κύκλο του αλλά και τις γνώσεις του. Επιστρέφει στην Ελλάδα με μία στάση στην Ιταλία. Συνεχίζει τη λογοτεχνία και για καθαρά βιοποριστικούς λόγους μεταφράζει γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και αρχαία ελληνικά κείμενα.

Το ταξίδι στο Άγιο Όρος

       Ο Νίκος Καζαντζάκης έζησε κάποιες ημέρες, μαζί με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό, στο Άγιο Όρος

Το 1914 και αφού έχει περάσει ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος, όπου κατετάγη ως εθελοντής, ταξιδεύει με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό στο Άγιο Όρος. Εκεί διαμένουν στα μοναστήρια για σαράντα ημέρες - μια εμπειρία που επηρέασε την αντίληψή του για τη θρησκεία. Ο Ν. Καζαντζάκης διάβασε εκτός από τα Ευαγγέλια, Βούδα και Δάντη και μαζί με τον Σικελιανό οραματίστηκαν τη δημιουργία μιας νέας θρησκείας. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, το 1915, ο Καζαντζάκης έγραψε ένα βιβλίο το οποίο όμως δε σώζεται - εικάζεται πως το θέμα του είχε να κάνει με το Άγιο Όρος.

Δύο χρόνια αργότερα, ο έλληνας συγγραφέας βρίσκεται στην Πελοπόννησο για δουλειές και η μοίρα τον φέρνει σε επαφή με τον Γιώργη Zορμπά. Ο υπάλληλος που είχε προσλάβει ήταν η αιτία για να γράψει, αρκετά αργότερα, το «Bίος και Πολιτεία του Aλέξη Zορμπά». Τα χρόνια που ακολούθησαν τον βρίσκουν, κυρίως, μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Διάφορα πολιτικά αλλά και κοινωνικά γεγονότα αναγκάζουν τον Καζαντζάκη να ταξιδεύει συχνά. Ελβετία, Αυστρία και Γερμανία είναι επίσης χώρες που αφιερώνει χρόνο. Όπου κι αν βρίσκεται, δε σταματάει να γράφει.

Το 1923 ολοκληρώνει την «Ασκητική», ένα βιβλίο που είχε σχεδιάζει ένα χρόνο πριν. Συνεχίζει τα ταξίδια του. Βρίσκεται από την Αίγυπτο, στη Ρωσία. Για τους Ρώσους γράφει από άρθρα στην «Πράβντα», ταξιδιωτικά θέματα, μυθιστορήματα αλλά και ιστορικά κείμενα. Το 1928 αλλάζει το τέλος στην «Ασκητική» προσθέτοντας το κεφάλαιο «Σιγή». Δύο χρόνια αργότερα, οι ελληνικές Αρχές απειλούν πως θα τον δικάσουν με την κατηγορία της αθεΐας. Αιτία είναι η «Ασκητική».

Το σημαντικό συγγραφικό έργο

       Το πλούσιο συγγραφικό έργου του Ν. Καζαντζάκη είναι η κληρονομιά που άφησε σε όλους εμάς

Το 1931 ο Νίκος Καζαντζάκης επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αίγινα. Εκεί το 1938 ολοκληρώνει την όγδοη και τελική γραφή της Oδύσσειας. Τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δουλεύει πάνω στη μετάφραση της Ιλιάδας, ενώ σχεδιάζει το βιβλίο «T' Aπομνημονεύματα του Xριστού», που αποτέλεσε τον πυρήνα για τον «Τελευταίο πειρασμό». Το 1948 γράφει και αναθεωρεί δύο μήνες μετά το μυθιστόρημα «Ο Xριστός Ξανασταυρώνεται» και ένα χρόνο αργότερα ξεκινάει τη γραφή του «Kαπετάν Mιχάλη».

Το 1951 ολοκληρώνει τον «Τελευταίο πειρασμό». Δύο χρόνια αργότερα, εξαιτίας μιας μόλυνσης στο μάτι του, χάνει την όρασή του από τα δεξιά. Παράλληλα, η ελληνική εκκλησία αρχίζει να τον κυνηγάει για μέρος των γραφομένων στο «Καπετάν Μιχάλης» αλλά και για τον «Τελευταίο πειρασμό» - αν και ακόμη δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Το 1954 ο Πάπας συγκαταλέγει τον «Τελευταίο πειρασμό» στα απαγορευμένα βιβλία.

Το τέλος του Καζαντζάκη

                                            Ο τάφος του Νίκου Καζαντζάκη στο Ηράκλειο Κρήτης

Είναι τότε που μαθαίνει ότι πάσχει από καλοήθη λεμφοειδή λευχαιμία. Τον Iούνιο του 1956 ο Καζαντζάκης παίρνει το Bραβείο Eιρήνης και χάνει το Bραβείο Nόμπελ. Ένα χρόνο αργότερα και με αρκετά προβλήματα υγείας, τον χτυπά η ασιατική γρίπη. Αδύναμος και ταλαιπωρημένος, ο Νίκος Καζαντζάκης πεθαίνει επί γερμανικού εδάφους, στις 26 Oκτωβρίου του 1957, σε ηλικία 74 ετών. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα αλλά με τη δικαιολογία πως μπορεί να ξεσπάσουν επεισόδια από παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Θεόκλητος Β' δε δέχτηκε να γίνει λαϊκό προσκύνημα. Το νεκρό σώμα του Καζαντζάκη μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο. Στον τάφο του χαράχτηκε, όπως το είχε ζητήσει ο ίδιος, η επιγραφή: «Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

Φράσεις του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον Θεό


Οι φράσεις του Καζαντζάκη για τη ζωή και τον Θεό είναι προϊόν απίστευτης φιλοσοφίας και συνδυασμό με μελέτη αλλά και τον τρόπο που αντιμετώπιζε το δώρο της ζωής ο μεγάλος έλληνας λογοτέχνης. Τα αποφθέγματα του Καζαντζάκη μπορούν να μας εμπνεύσουν και να εφαρμοστούν στη δική μας ζωή.

→ Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε


→ Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!

→ Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.


→ Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος, αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος, σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.

→ Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος.


→ Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.

→ Το ψέμα είναι ανανδρία.


→ Ν’ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω

→ Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.


→ Ο διάολος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Κόλαση, ο άγγελος μπορεί και μπαίνει μονάχα στην Παράδεισο. Ο άνθρωπος όπου θέλει!

→ Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά.


→ Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα.

→ Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα.


→ Η στερνή, η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη.

→ Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.


→ Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…

→ Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.


→ Κάθε Έλληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του.

→ Ε κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις —το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα ‘ναι πολύ αργά.

→ Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει!

→ Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα.


→ Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

→ Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι λέφτερος

Ήξερες ότι ο Νίκος Καζαντζάκης...


...ταξίδεψε σε 30 χώρες. Στο «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» έχει γράψει «Στη ζωή μου, οι πιο μεγάλοι μου ευεργέτες στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα».

Περιηγηθείτε στο Μουσείο Καζαντζάκη


Πηγή: exploringgreece.tv

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου