Δύο γύρους πριν το τέλος του Αγώνα της Moto 3 στην Ολλανδική πίστα του Assen, o Luca Lunetta έδινε τη μάχη του για το βάθρο.
Στην 17η (προτελευταία στροφή της πίστας) έπεσε και ο Taiyo Furusato που βρισκόταν ακριβώς πίσω του δεν κατάφερε να τον αποφύγει, περνώντας με τη μοτοσυκλέτα του πάνω από το σώμα του Ιταλού, με το πρώτο κτύπημα να είναι περίπου στο ύψος των πλευρών του Lunetta.
Η σειρά των φωτογραφιών του ατυχήματος του Luca Lunetta #58
Ο Αγώνας διακόπηκε βέβαια (έστω με καθυστέρηση) και ο πατέρας του Luca, o Luigi μαζί με ένα φίλο μας Τσέχο τον Mario Cantoni κατευθυνθήκαμε προς το ιατρικό κέντρο της πίστας (ο Μάριο και εγώ είμαστε φίλοι με τον Λούκα και την οικογένειά του εδώ και πολλά χρόνια). Την ίδια στιγμή από τα πιτς έφθασε ο Paolo Simoncelli και ο Marco Grana, ο ιδιοκτήτης και ο team manager της ομάδας SIC58 Scuadra Corse, με την οποία αγωνίζεται ο Lunetta.
H αγωνία ήταν στα ύψη, αλλά γνωρίζαμε ότι ο οδηγός μας έχει τις αισθήσεις του, πράγμα σημαντικό σε έναν σοβαρό τραυματισμό. Σε λίγο ήρθε το ασθενοφόρο και φυσικά άφησαν μόνο τον Luigi να μπει μαζί με το φορείο στην αίθουσα εξέτασης.
Ο Paolo Simoncelli ήταν σε μια κατάσταση – θα έλεγα – συγκλονιστική. Στο πρόσωπό του έβλεπα την αγωνία και τη θύμηση αυτού που είχε συμβεί στην Μαλαισία το 2011. Τότε ήταν αυτός που του επετράπη να μπει μέσα στο ιατρικό κέντρο ακολουθώντας το φορείο του γιου του Marco. Όταν βγήκε τότε ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής του, καθώς μόλις είχε χάσει το παιδί του. Τώρα περίμενε τον Luigi να βγει για να μας επιβεβαιώσει ότι δεν κινδύνευε η ζωή του Luca.
Και ευτυχώς τελικά έτσι έγινε, ο Luigi βγήκε ανακουφισμένος και μας είπε ότι πέρα από το σπάσιμο του ποδιού ο Luca φαίνεται να είναι καλά και μιλά άνετα, ενώ μας ενημέρωσε ότι φεύγουν για περαιτέρω εξετάσεις στο νοσοκομείο του Κρόνινγκεν, της κοντινής μεγάλης πόλης.
Στις έξι το πρωί την επόμενη μέρα έλαβα το μήνυμα του ψύχραιμου πατέρα, που έλεγε ότι η εγχείρηση κράτησε από τις 02:30 έως τις 05:30 και ότι ο Λούκα ακόμη είναι υπό νάρκωση, όμως οι γιατροί του είπαν ότι όλα πήγαν καλά. Ήδη μου είχε στείλει πριν μήνυμα ενημερώνοντας με ότι δεν βρέθηκε κανένα πρόβλημα στο θώρακα και στα πλευρά από το κτύπημα με τη μοτοσυκλέτα.
Η σειρά των φωτογραφιών του ατυχήματος του Luca Lunetta #58
Ο Αγώνας διακόπηκε βέβαια (έστω με καθυστέρηση) και ο πατέρας του Luca, o Luigi μαζί με ένα φίλο μας Τσέχο τον Mario Cantoni κατευθυνθήκαμε προς το ιατρικό κέντρο της πίστας (ο Μάριο και εγώ είμαστε φίλοι με τον Λούκα και την οικογένειά του εδώ και πολλά χρόνια). Την ίδια στιγμή από τα πιτς έφθασε ο Paolo Simoncelli και ο Marco Grana, ο ιδιοκτήτης και ο team manager της ομάδας SIC58 Scuadra Corse, με την οποία αγωνίζεται ο Lunetta.
H αγωνία ήταν στα ύψη, αλλά γνωρίζαμε ότι ο οδηγός μας έχει τις αισθήσεις του, πράγμα σημαντικό σε έναν σοβαρό τραυματισμό. Σε λίγο ήρθε το ασθενοφόρο και φυσικά άφησαν μόνο τον Luigi να μπει μαζί με το φορείο στην αίθουσα εξέτασης.
Ο Paolo Simoncelli ήταν σε μια κατάσταση – θα έλεγα – συγκλονιστική. Στο πρόσωπό του έβλεπα την αγωνία και τη θύμηση αυτού που είχε συμβεί στην Μαλαισία το 2011. Τότε ήταν αυτός που του επετράπη να μπει μέσα στο ιατρικό κέντρο ακολουθώντας το φορείο του γιου του Marco. Όταν βγήκε τότε ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής του, καθώς μόλις είχε χάσει το παιδί του. Τώρα περίμενε τον Luigi να βγει για να μας επιβεβαιώσει ότι δεν κινδύνευε η ζωή του Luca.
Και ευτυχώς τελικά έτσι έγινε, ο Luigi βγήκε ανακουφισμένος και μας είπε ότι πέρα από το σπάσιμο του ποδιού ο Luca φαίνεται να είναι καλά και μιλά άνετα, ενώ μας ενημέρωσε ότι φεύγουν για περαιτέρω εξετάσεις στο νοσοκομείο του Κρόνινγκεν, της κοντινής μεγάλης πόλης.
Στις έξι το πρωί την επόμενη μέρα έλαβα το μήνυμα του ψύχραιμου πατέρα, που έλεγε ότι η εγχείρηση κράτησε από τις 02:30 έως τις 05:30 και ότι ο Λούκα ακόμη είναι υπό νάρκωση, όμως οι γιατροί του είπαν ότι όλα πήγαν καλά. Ήδη μου είχε στείλει πριν μήνυμα ενημερώνοντας με ότι δεν βρέθηκε κανένα πρόβλημα στο θώρακα και στα πλευρά από το κτύπημα με τη μοτοσυκλέτα.
O Luca Lunetta το επόμενο πρωί στο νοσοκομείο
Αντίστοιχα την ίδια ώρα τέλειωσε και η αγωνία του Paolo Simoncelli, ο οποίος αργότερα έγραψε τα παρακάτω λόγια:
“Παρέλειψα το δελτίο Τύπου του Mugello, ελπίζοντας να μοιραστώ κάτι του τύπου «μπαμ… ουάου!» μετά το Assen. Ε, λοιπόν, το «μπαμ» συνέβη, αλλά ήταν καταστροφή. Γυρίσαμε σπίτι αφήνοντας τον Lunetta στο νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε σε επέμβαση τη νύχτα μεταξύ Κυριακής και Δευτέρας.
Έκανε έναν εντυπωσιακό αγώνα, με διπλή αντεπίθεση: ξεκίνησε από την 18η θέση, ανέβηκε μέχρι την 3η… μετά ξανάπιασε το γκρουπ και έπεσε 10ος. Δεν τα παράτησε και προσπάθησε ξανά να ανακάμψει… κάπου κοντά στην 4η θέση: ήρθε η πτώση.
Κάτι πάντα πάει στραβά και μας κρατά πίσω, είμαστε πάντα ένα βήμα μακριά από μια σπουδαία ιστορία που τελικά μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Αποδεικνύεται ένα ταξίδι γεμάτο απρόοπτα και ατυχίες, αλλά με την τύχη — αν μπορείς να την πεις έτσι — το ότι έσπασε «μόνο» κνήμη και περόνη. Γιατί κάθε πτώση είναι σαν παρτίδα πόκερ, και το να πέσεις με 10 αναβάτες πίσω σου είναι σαν να παίζεις με την ίδια την Κυρία Τύχη.
Είμαστε δυνατοί στην Moto3, έχουμε έναν αναβάτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά, δίνοντας πάντα το 100% του. Ελπίζω να τον έχουμε ξανά κοντά μας μέχρι τις 15 Αυγούστου στην Αυστρία. Εν τω μεταξύ, ο νεαρός Lenoxx Phommara θα αντικαταστήσει τον Luca.
Με τα χρόνια, έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στην ασφάλεια, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετή. Οι αερόσακοι βοηθούν, αλλά κάποια γεγονότα απλώς δεν προβλέπονται. Η πίστα δεν συγχωρεί, μερικές φορές σου δίνει μόνο μια στιγμή για να αντιδράσεις.
Νιώθουμε σαν να μας κυνηγά η ατυχία, αλλά δεν μπορούμε να την αφήσουμε να μας πιάσει. Εμείς, που ξέρουμε πολύ καλά πώς τελειώνει όταν η μοίρα χτυπά το «καμπανάκι» της. Εμείς, που αρκεί να σηκώσουμε τα μάτια στο pit box για να θυμηθούμε πως το να ζεις με τις μοτοσυκλέτες είναι όμορφο, αλλά και σκληρό και απρόβλεπτο. Γιατί οι μοτοσυκλέτες δεν εξηγούνται. Πρέπει να τις αγαπάς, να τις υποφέρεις, να τις ζεις. Και ακόμη κι όταν πονάνε, δεν μπορείς να μείνεις μακριά.”
Τρομερά λόγια από έναν άνθρωπο που έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του στις 23 Οκτωβρίου του 2011 και έπειτα βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει και το φιλανθρωπικό έργο που είχε ξεκινήσει ο γιος του Marco, αλλά και να έχει και πάλι μια αγωνιστική ομάδα στο MotoGP, κάτι για το οποίο τον έπεισαν – με πολύ πίεση τότε – οι φίλοι του και η Ιταλική Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας, ώστε να γλυτώσει την κατάθλιψη στην οποία είχε πέσει και να συνεχίσει να ζει…
Και τώρα ένα “deja vu”, μια κατάσταση την οποία είχε ήδη δει, εξελίχθηκε μπροστά του! Ευτυχώς αυτή τη φορά η κατάληξη δεν ήταν ίδια…
Στο Mugello o Paolo Simoncelli μου δίνει συμβουλές για την οδήγηση στην πίστα. 2025 Season of World Motorcycle Championship 2025 in Mugello Circuit, Scarperia, Tuscany, Italy © 2025 mirco lazzari mircolazzari@yahoo.it
Χαρούμενες στιγμές με τον Luca Lunetta στην διάρκεια του προηγούμενου Αγώνα. 2025 Season of World Motorcycle Championship 2025 in Mugello Circuit, Scarperia, Tuscany, Italy © 2025 mirco lazzari mircolazzari@yahoo.it
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου