Σε πρωτοφανή επίπεδα έχει φτάσει η κατασκευή νέων υποσταθμών ηλεκτρικής ενέργειας στο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας...
με τα νεότερα στοιχεία να μιλούν για 68 υποσταθμούς υπό κατασκευή με ορίζοντα ολοκλήρωσης μέσα στην επόμενη διετία, όταν ανάλογα νούμερα συνιστούσαν υπόθεση εικοσαετίας κατά τα προηγούμενα χρόνια.
Ειδικότερα, η «έκρηξη» στην ανάπτυξη νέων υποσταθμών προκύπτει από την ανάγκη ενσωμάτωσης νέας «πράσινης» ισχύος στο σύστημα μεταφοράς με το μεγαλύτερο μέρος, όπως έχει γράψει το energypress, να αφορά φωτοβολταϊκούς σταθμούς.
Αναλυτικότερα, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, όπως αποτυπώνονται στην παρακάτω διαφάνεια, αυτή την στιγμή βρίσκονται υπό κατασκευή συνολικά 170 έργα ΑΠΕ με τα 96 να αφορούν σε φωτοβολταϊκά και τα οποία αντιπροσωπεύουν συνολική ισχύ 5.340 MW εκ του συνόλου των 7.330MW.
Ειδικότερα, η «έκρηξη» στην ανάπτυξη νέων υποσταθμών προκύπτει από την ανάγκη ενσωμάτωσης νέας «πράσινης» ισχύος στο σύστημα μεταφοράς με το μεγαλύτερο μέρος, όπως έχει γράψει το energypress, να αφορά φωτοβολταϊκούς σταθμούς.
Αναλυτικότερα, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, όπως αποτυπώνονται στην παρακάτω διαφάνεια, αυτή την στιγμή βρίσκονται υπό κατασκευή συνολικά 170 έργα ΑΠΕ με τα 96 να αφορούν σε φωτοβολταϊκά και τα οποία αντιπροσωπεύουν συνολική ισχύ 5.340 MW εκ του συνόλου των 7.330MW.
Αξίζει να σημειωθεί, όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, ότι ακολουθούν για υλοποίηση ακόμη 66 έργα με τα 42 να είναι φωτοβολταϊκά και συνολικής ισχύος 2.482 MW, γεγονός που με την σειρά του αναδεικνύει τις αυξημένες ανάγκες για ενίσχυση του συστήματος μεταφοράς με νέους υποσταθμούς.
Χρειάζεται ωστόσο να σημειωθεί, όπως επισημαίνουν αρμόδιες πηγές της αγοράς με γνώση του αντικειμένου, ότι το εν λόγω φαινόμενο έχει παροδικό χαρακτήρα και θα υποχωρήσει με την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου κύματος υποσταθμών τόσο γιατί θα περιοριστεί η νέα «πράσινη» ισχύς που θα αναζητά μια θέση στο σύστημα μεταφοράς όσο και γιατί οι μπαταρίες, που θα κυριαρχήσουν προοδευτικά στο ανεκτέλεστο του κλάδου, δύναται να εξυπηρετηθούν από τους υφιστάμενους υποσταθμούς και σίγουρα δεν απαιτούν ανάλογη ανάπτυξη της υποδομής προκειμένου να ενσωματωθούν στο ηλεκτρικό σύστημα.
«Η πλειοψηφία των επενδυτών που αναπτύσσουν έργα αποθήκευσης με μπαταρίες θα επιδιώξει να συνδεθεί σε υφιστάμενο υποσταθμό» αναφέρουν οι ίδιες πηγές στο energypress, πράγμα που προκύπτει τόσο από την διαθεσιμότητα του σχετικού εξοπλισμού όσο και από την οικονομικότητα της συνολικής επένδυσης μιας και η ανάπτυξη ενός υποσταθμού μεταβάλλει ριζικά τα οικονομικά «μεγέθη» μιας επένδυσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από την πλευρά του ο ΑΔΜΗΕ, όπως επισημαίνουν αρμόδιες πηγές του Διαχειριστή, έχει ενσωματώσει μια σειρά «καλές πρακτικές» για την επιτάχυνση της διαδικασίας εκτέλεσης των έργων που περιλαμβάνουν την αξιοποίηση εξωτερικών συμβούλων τόσο στην εκπόνηση των σχετικών απαραίτητων μελετών όσο και για την παράλαβη των έργων, αντισταθμίζοντας έτσι και το πρόβλημα της υποστελέχωσης.
Τα εν λόγω μέτρα, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, έχουν συμβάλει στην μείωση των «χρόνων» με το σχετικό χρονοδιάγραμμα να προσαρμόζεται στα 3.2 χρόνια ως μέσος χρόνος από την έκδοση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης έως την ηλέκτριση του υποσταθμού και τον καλύτερο χρόνο να προσδιορίζεται στα 1.7 χρόνια για την ίδια διαδικασία.
Σημειώνεται, όπως διευκρινίζουν οι ίδιες πηγές, ανάλογοι χρόνοι ισχύουν και σε άλλες αγορές της Ευρώπης με το όποιο περαιτέρω περιθώριο βελτίωσης στην ταχύτητα εκτέλεσης των έργων να αφορά κατά κύριο λόγο την επιτάχυνση της αδειδοτικής διαδικασίας όπου παρουσιάζονται ακόμη σημαντικές καθυστερήσεις. Οι δυσκολίες στο κομμάτι της αδειοδότησης αφορούν εν συνόλω τα έργα του Διαχειριστή με το συγκεκριμένο στάδιο να καταλήγει πολλές φορές να υποχρεώνει σε αναθεώρηση των σχεδιαζόμενων έργων ανάπτυξης και αναβάθμισης του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Ως προς τα υπόλοιπα στάδια εκτέλεσης του έργου, δηλαδή το κομμάτι της προμήθειας του εξοπλισμού ή το κομμάτι της συνεργασίας με τους εργολάβους για την εκτέλεση του έργου, αρμόδιες πηγές εξηγούν ότι τα χρονοδιαγράμματα είναι λίγο έως πολύ γνωστά εκ των προτέρων καθώς και οι όποιες καθυστερήσεις ενδέχεται να σημειωθούν.
Επί παραδείγματι, η υψηλή ζήτηση μετασχηματιστών παγκοσμίως σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές αναταράξεις στους βασικούς δρόμους μεταφοράς των σχετικών εμπορευμάτων (βλέπε Ερυθρά Θάλασσα για κινέζικα προϊόντα και υποχρέωση για περίπλου της Αφρικής για να φτάσουν τα προϊόντα στην Ευρώπη) έχουν επιφέρει αλλαγές στους χρόνους παράδοσης του εξοπλισμού ωστόσο πρόκειται για τριτογενείς παραμέτρους που απλώς λαμβάνονται υπόψη και ενσωματώνονται αναλόγως στο σχεδιασμό ενός έργου.
Έτερο πρόβλημα αποτελούν τα περιορισμένα ανθρώπινα resources ιδίως στο κομμάτι εκτέλεσης εξειδικευμένων έργων όπως είναι η κατασκευή των υποσταθμών, πράγμα που επίσης, βέβαια μπορεί να εκτιμηθεί με μια σχετική ασφάλεια.
Από την πλευρά τους οι εργολάβοι, αναγνωρίζοντας ότι η τρέχουσα αύξηση του κύκλου εργασιών με 68 υποσταθμούς υπό κατασκευή έχει «ημερομηνία λήξης» και δεν θα συνεχίσει τα επόμενα χρόνια, αποφεύγουν κινήσεις διεύρυνσης της επιχειρησιακής τους βάσης καθώς σύντομα θα κληθούν να διαχειριστούν μια νέα κατάσταση με βασικό γνώρισμα τον περιορισμό του αντικειμένου εργασίας.
Πηγή: energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου