Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Κουστό: Θέλω να φτιάξω ένα χωριό στον ελληνικό βυθό



«Η Ελλάδα είναι χώρα μαγική. Ο παππούς μου είχε τεράστια αγάπη για τη θάλασσα και τα νησιά της, που μου τη μετέδωσε όταν ήμουν παιδί. Τον θυμάμαι ακόμα να μου διηγείται ιστορίες από την ελληνική μυθολογία. Δεν είναι τυχαίο…




άλλωστε που έδωσε και στα δυο του πλοία τα ελληνικά ονόματα Καλυψώ και Αλκυόνη…».

Ο 46χρονος Φαμπιέν Κουστό, έχοντας στην καρδιά του την ίδια αγάπη για τη θάλασσα με τον παππού του Ζακ-Υβ, δηλώνει ότι θέλει να φτιάξει ένα χωριό στον ελληνικό βυθό.

«Ο ελληνικός βυθός πάντα μου προκαλούσε δέος αλλά και μεγάλη περιέργεια, καθώς κρύβει ακόμα πολλά μυστικά που πρέπει να αποκαλυφθούν. Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά μου, όπως σας είπα, είναι να φτιάξω ένα χωριό κάτω από τη θάλασσα και πρέπει να σας αποκαλύψω ότι το ιδανικότερο σημείο στον πλανήτη για μένα θα ήταν η Ελλάδα, ο ελληνικός βυθός. Θα το ονόμαζα «Η σύγχρονη Ατλαντίδα»» λέει σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή».

Ο Φαμπιέν έκανε την πρώτη του κατάδυση σε ηλικία 4 ετών, ενώ στα 7 του αντίκρισε για πρώτη φορά λευκούς καρχαρίες,

Τριάντα χρόνια αργότερα τόλμησε να καταδυθεί ανάμεσά τους, κρυμμένος μέσα σ’ ένα υποβρύχιο που επινόησε ο ίδιος, για να μελετήσει και να καταγράψει τη συμπεριφορά τους…

Τον Ιούλιο, ολοκλήρωσε με επιτυχία την τελευταία του επιστημονική αποστολή, «Mission 31», παραμένοντας με το πενταμελές πλήρωμά του 31 ημέρες στο βυθό, σε βάθος 19 μέτρων, ανοιχτά της Φλόριντα των ΗΠΑ, μέσα στο «Aquarius», το μοναδικό υποβρύχιο εργαστήριο στον κόσμο.

Ερωτώμενος για το αν είναι εφικτό να δημιουργηθούν υποθαλάσσιες πολιτείες, ένα όραμα του παππού του, απαντάει:

«Αν και ο ίδιος έλεγε πως χρειαζόταν ακόμα τρεις ζωές για να υλοποιήσει αυτό το φιλόδοξο σχέδιό του, σήμερα από τεχνολογικής άποψης είμαστε απολύτως ικανοί να το πραγματοποιήσουμε. Θεωρώντας πως η δημιουργία υποβρύχιων κατοικιών θα αποτελέσει εξαιρετικό εργαλείο της επιστήμης για την ανακάλυψη των μυστικών που κρύβει ο βυθός, έχω βάλει ένα στοίχημα… να δημιουργήσω το πρώτο υποθαλάσσιο χωριό, που θα λειτουργεί αυτόνομα, χωρίς οποιαδήποτε τεχνολογική στήριξη από την ξηρά».

Ο ίδιος αναφέρει ότι «δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουμε εξερευνήσει λιγότερο από το 5% των ωκεανών μας. Είναι αδιανόητο!(…) Πιστεύω πως η επιβίωσή μας εξαρτάται από τους ωκεανούς. Είναι το κλειδί για την υγεία, για μελλοντικές ιατρικές θεραπείες, τροφή και ενέργεια. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει πιο έντονο ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για το πολύτιμο νερό που εξασφαλίζει την ύπαρξή μας στη Γη, πριν ψάξουμε για νερό σε άλλους πλανήτες».

Περιγράφοντας μια μέρα στο βυθό, λέει:

«Ξυπνούσαμε από τις 4.30 τα ξημερώματα. Η πρώτη βουτιά ήταν στις 5.30 το πρωί και διαρκούσε περίπου 4 ώρες. Συνολικά εξερευνούσαμε το βυθό έως και 10 ώρες κάθε μέρα. Για τους περισσότερους φαντάζει ακατόρθωτο να αντέξουν μέσα στην απόλυτη σιωπή, να καταπολεμήσουν την κλειστοφοβία και την απομόνωση. Εγώ ήμουν συνηθισμένος από τους μικρούς χώρους του «Καλυψώ». Στο νερό, άλλωστε, από μικρός νιώθω πλήρη ελευθερία. Το μόνο που δεν άντεχα πραγματικά ήταν το άθλιο «φαγητό των αστροναυτών», που τρώγαμε τρεις φορές την ημέρα και για 31 ημέρες…»

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου